Katılımcılardan ayağa kalkmalarını ve yerdeki olası dağınıklığı/sandalyeleri toplamalarını/uzaklaştırmalarını isteyin. Kendinizi fiziksel olarak odanın merkezinde konumlandırın, “Şu an durduğum yer…” diye konuşmaya başlayın ve eğitimin yapılmakta olduğu yer ile bitirin (Bangkok, Philadelphia, Akra, vs.). Odadaki zeminin dünyanın haritası gibi olduğunu anlatın; grubun yönleri işaret etmesini de isteyebilirsiniz (Kuzey/Güney/Doğu/Batı).

(Eğer grubun tüm katılımcılar benzer bir yerden geliyorsa, büyüklüğü bir bölgeye/ülkeye göre küçültebilirsiniz de.)

Katılımcılara, nereden geldiklerine bağlı olarak odada kendilerine bir konum seçme görevi verin. Katılımcıları gereğinden fazla yönlendirmeyin; zira bu fırsatın bir parçası da grup üyelerinin ‘kaynak’ olarak birbirlerini değerlendirmeleridir.

Katılımcılar yerlerini aldıktan sonra, herkese adlarını söyleme ve nereden geldiklerini anlatma imkanı verin. Grubun hem küçük öbekleri hem de büyük öbekleri fark etmelerine yardımcı olun; bu, farklılıkları algılamak ve kucaklamak için çok iyi bir zamandır.

Bunun ardından odadaki kültürel farklılıklara dair bir sohbet açılabilir. Kolaylaştırıcı, katılımcıları, ‘harita’nın farklı bölgelerinden kişilerle dörtlü gruplar oluşturmaya davet edebilir. Bunun ardından uygun bir konu veya soru gündeme getirilebilir. Örneğin:

• (bir yaratıcı eylem atölyesinde) Geldiğiniz yerde insanlar ne türden yaratıcı eylemler gerçekleştiriyor?
• (bir medya atölyesinde) Geldiğiniz yerde ana akım medya nasıl yapılanmış durumda? Bazı yerlerde ana akımın dediği hiç bir şeye güvenmiyor olunabilir, ama bazı başka yerlerde de belirli alanlardaki haberler için bu durum geçerli olabilir. Sizin medyanız nasıl?
• (kültürel farklara dair eğitim vermek istediğiniz bir atölyede) Bu grup hakkında dikkatinizi çekenler neler? Odadaki diğerlerinden farklarınız neler? Hangi açılardan benzersiniz?