Grupta güvende olma, insanların rahat ve birbirleriyle samimi hissettikleri bir alanla karıştırılmamalıdır. Aslında, grup güvenliğini inşa etmekte iyi bir iş çıkarırsanız, grubunuz sıklıkla genişlemek ve büyümek için konfor alanının dışına çıkacak, yeni şeyler deneyecektir (KONFOR ALANLARINI GENİŞLETMEK). Yani, konforsuz olmak, güvenliği inşa etmiş olmanızın doğal bir sonucu olabilir.
Kolaylaştırıcılar güvenliği inşa etmek için ne yapabilirler?
Bir atölyenin başlangıcında veya bir grup bir araya gelmeye yeni başladığında, insanlar genellikle bulundukları alanı anlamak için grubun liderine bakarlar. Bu nedenle, özellikle ilk zamanlarda örnek olma biçiminiz fark yaratacaktır. İnsanlara sıcak davranın ve yakın ilgi gösterin. Gruba güvende olmalarına değer verdiğinizi söyleyin. Bağışlayıcılığı destekleyin. Buna kendi hatalarınızı kabul etmek ve kendi kendinizi bağışlamaya örnekliği yansıtmak da dahil olsun (Kim kimsenin hata yapamadığı bir grupta olmak ister ki?).
Başka bir önemli özellik, katılımcıların kendilerini geniş bir yelpazede ifade ettikleri bir model göstermektir. Birisinin kızgın veya duygusal hissetmesi, bir kriz anında olması bizi tedirgin etmemelidir. Diğer insanlara karşı rahat hissetmeyi kendimize model aldığımız zaman, katılımcıların bakıcı/bekçi olmaları gerekmediklerini veya başka insanların “kötü” duygulara sahip olmasının önüne geçmeleri gerekmediğini bilmelerine yardımcı olabiliriz.
Aynı zamanda grubu, tüm grup için sorumluluk almaya davet edebiliriz. Pasifik Adalarında bazı eğitmenler, grubun, hep birlikte nasıl çalışmak istedikleri üzerine anlaşma yapma sürecini yürütecek kişiler bulmasını sağlamak suretiyle bir grup anlaşmasını oluştururlar. Daha sonra kolaylaştırıcılar odadan çıkarlar ve katılımcıları önerileri toparlamaları ve bir grup anlaşması oluşturmaları için serbest bırakırlar. Bu süreç, grubun süreçler hakkında sorumluluk almalarına ve süreçlere sahip çıkmalarına alan açar.
Kolaylaştırıcılar güvenliği desteklemeyi nasıl tasarlayabilirler?
Güvende olma hissi, insanlar grup içerisinde güven ve ilişkiler geliştirdikçe oluşur. Birçok kolaylaştırıcı, bunun herkesin söz aldığı “elden ele” gibi aktivitelerle oluştuğunu düşünür. Ancak kimse tüm grupla aynı anda tanışamaz. Çoğu insanın grupta güvende hissetmesine yardımcı olan şey, farklı boyutlardaki küçük gruplardır (ikili, üçlü, dörtlü gruplar). İnsanlar küçük gruplarda ilişkiler geliştirdikçe, tüm grupta güvenlik hissi ortaya çıkar.
Bazı kolaylaştırıcılar bu süreçte bir eşleştirme (badi) sistemine veya sürekli destek gruplarına da yer verir. En az bir kişinin bilinçli ve düzenli olarak öğrenme süreçlerini kontrol ettiği durumlarda, insanların daha iyi öğrenme gerçekleştirdikleri çalışmalar tarafından gösterilmiştir.
Bu genel bir ilkeyi gündeme getirir: birçok kültürde net yapılar (cümlelerin titizlikle ve tam kurulması veya atılacak bir sonraki adımın net ve somut açıklanması gibi) gruplar için önemlidir. Bunlar genellikle güvende olmayı destekler, çünkü insanlar kolaylaştırıcı tarafından gözetildiklerini bilirler. Verilecek aralar için net bir zaman aralığı belirtmek veya kolaylaştırıcı tarafından söylenenin verdiği süre içinde gerçekleştirilmesi gibi dakikliğe dair net yapıların varlığı da güven ve güvenlik oluşturur.
Güvenlik oluşturmada kullanışlı olabilecek başka bir tasarım tekniği de katılımcıların bireysel olarak kendileri için hedefler koymalarını sağlamaktır. Atölyeden neler öğrenmek istiyorlar? Bunlara ulaşacaklarından nasıl emin olacaklar? Bu hedefleri daha sonra belirli aralıklarla kontrol edin.
İnsanlar risk alarak ve bunun sorun yaratmadığını keşfederek güvende olma hissini geliştirirler. Bu nedenle bir grup güvendelik tasarımı, insanlara, gruba, kendi ve grup güvenliklerine uygun olacak şekilde daha fazla risk alma fırsatları sunmalıdır. Bununla ilgili bir örnek, insanların bir odada öne çıkıp kendilerini tanıtmalarının istendiği bir eğitici eğitimi atölyesidir. İnsanlar bunu gerçekleştirirken riski deneyimlerler. Ancak bunu yaparken ve diğerleri tarafından desteklendiklerini gördüklerinde güvende olma hissleri artar.
Güvende olma tasarımı ayrıca, ötekileştirilme ihtimali bulunan farklılıklar hakkında düşünmelidir. Grupta tarihsel olarak ötekileştirilmiş kimliklere sahip kişiler veya gruptaki tekil yaklaşımlar için alan bulunuyor mu? Tasarımı yapmaya başlamadan önce daha fazla bilgiye ihtiyaç duyuyor musunuz? Farklı tolerans sınırlarını kontrol edebilmenizi ve doğru yolda olduğunuzdan emin olmanızı sağlayacak geri bildirimi almak için kendinize yeterince vakit ayırdınız mı?
Peki ya katılımcıların kendilerini farklı şekillerde ifade edebilmesine olanak sağlayacak sorular oluşturdunuz mu? Bazı insanlar kendileri hakkında çokça paylaşımda bulunur, bazıları ise çok daha az. Katılımcılar ne paylaşırsa paylaşsın, bu harikadır.
Bunların bir çoğunu yapmayı başardığınız taktirde, büyük ihtimalle bir derece güvende olma hissi olan bir grup yaratırsınız: cesur, aktif bir değişim yaratıcısı olmayı öğrenmek için gereken güvendelik hissi!