Çoğu kişiye çevreci bir aktivist grupla nasıl ilişkiye geçtiklerini sorduğunuzda, size, birinin onlarla konuştuğunu ve dahil olmalarını istediğini söyleyecektir. Mektuplar yazmak, dilekçeler göndermek, mitingler organize etmek etkili olabilir; ama çoğu insanı gerçekten katmak için, onlardan bize yardımcı olmalarını istememiz gerekiyor!
Peki bunu yapmanın en kolay yolu nedir? Kendilerinden bire bir görüşme için size zaman ayırmalarını isteyin. Çoğu etkili örgütleyici, etkili bire bir görüşmeler yapmanın yollarını öğrenir.
Bire bir görüşmelere dair temel ilkeler basittir:
- Biriyle konuşmak için zaman bulun; ister yolda yürürken, ister bir ofis mekanında resmi bir toplantıda, ister birlikte spor yaparken ya da ibadetten sonra;
- O kişiyi dinleyerek, nasıl bir geçmişe sahip olduğunu ve vardığı yere ne düşünce silsilesinden vardığını öğrenin; sonra
- Kim ve nerede olduğuna bağlı olarak ondan bir istekte bulunun (örneğin bir dilekçeyi imzalamasını, bir sonraki toplantıya içecek getirmesini veya organize edilen bir etkinlikte konuşmasını isteyebilirsiniz).
Onunla neden görüşmek istediğinizi düşünün. Ondan bilgi mi, fikir mi, yoksa perspektif mi almak istiyorsunuz? Ona özel olarak ne sorabileceğinize dair bazı düşünceleriniz var mı? Önceden bazı seçenekler belirlemek ve sormak isteyebileceğiniz soruları düşünmek iyi olur.
Bire bir görüşmeyi organize etmek için en uygun yolu seçin. Bu genellikle o kişiyle hâlihazırda var olan ilişkinize bağlıdır. Bu kişi böylesi randevüleşmelerin yüz yüze yapılmasını mı tercih eder, yoksa telefonla, e-postayla veya sosyal ağ sitesi üzerinden mi? Eğer söz konusu kişiyle ilişkiniz bir başkası üzerindense, bu kişinin sizleri tanıştırmasını sağlayabilir misiniz? En iyi istek şeklini onlara sorun: Telefonla aranmayı mı, yoksa e-posta, facebook mesajı vs. mı tercih eder? Beklenmeyen bir durumda planlarda değişiklik yapmak gerekirse, iletişim kurma imkanına sahip olduğunuzdan emin olun.
Bire bir görüşmeler hazır metinler değildir. Bazıları çok heyecan verici olabilecek beklenmedik sonuçlar da ortaya çıkabilir. Örneğin, sizin bu görüşmeden amaçladığınız bilgi edinmek olabilir ama bu görüşme nedeniyle söz konusu kişi teşkilatınızla daha yakından ilgilenmeye başlayabilir. Belki bu konuda sizin kendisine yol göstermesini isteyebilir; siz de onun ofis mekanına gelmesi, daha fazla bilgi edinmesi, eğitim alması veya bazı işler yapması için bir zaman belirlersiniz. Belki bazı endişelerini ya da tereddütlerini dile getirir; bu sayede çalışmalarınızı daha iyi yapmak için yeni bir perspektif kazanmış olursunuz. Belki daha önce aklınıza gelmeyen bir şekilde kampanyaya katabileceği becerileri vardır. Bir toplantıda beklenenden daha fazlasını elde etmek iyidir; o yüzden gerçekçi beklentiler belirleyin ve hoş bir sürprizle karşılaştığınızda mutlu olun.
Bire bir toplantılarda işinize yarayabilecek bazı örnek sorular burada:
- Bu konuyla nasıl ilgilenmeye başladın(ız)?
- Kısa vade ne başarmayı umuyorsun? Ya uzun vadede?
- İlişkili olduğun örgütler/kuruluşlar var mı, varsa hangileri?
- Hangi biçimlerde ilişkilenmek / çalışmalara dahil olmak istiyorsun? Neler öğrenmek istiyorsun?
- Sence başka kiminle konuşmalıyım?
- Başarmak için sence neye ihtiyacımız var?
- Hedeflerine ulaşmak için ne gibi bir desteğe ihtiyacın var?
- Katabileceğin özel ilgi alanların / becerilerin neler?
Toplantıda kendinize göre en rahat ve etkili şekilde not alın veya görüşmeyi dokümante edin. Bazı kişiler toplantı sırasında dikkatlerini dağıtmamak ve görüşmeye tam olarak odaklanmak için en sonda görüşmeyi değerlendirip, istedikleri kısımları yazarlar. Toplantınızı kayda geçirirken, aylar sonra neleri hatırlamak isteyebileceğinizi düşünün. Görüştüğünüz kişinin irtibat bilgilerini, daha sonra kolayca erişebileceğiniz bir yere kaydedin.
En önemlisi: Görüştüğünüz kişiyle daha sonrası için bir takip toplantısı yapmaya karar verdiniz mi? Bire bir görüşmelerin ardından, kararlaştırılmış tamamlayıcı / takip niteliğindeki adımların zamanında atılması önemlidir. İlk görüşmede üzerinde anlaştığınız olası işleri mutlaka takip edin. Bire bir görüşmeye çok zaman harcadınız; buna değip değmeyeceğini genellikle tamamlayıcı / takip niteliğindeki adımların kalitesi ve zamanında gerçekleşmesi belirler.Takip sürecinde (eğer öyle karar alındıysa) sonraki adımlar ve son tarihler (deadline) açıkça belirlenmelidir; ilerleyen günlerde de yardımcı hatırlatıcılara başvurulmalıdır.
Bire bir görüşmeler, insanlardan bir şeyler istemek için fırsatlardır. Bu tür özel görüşmelerde insanlara çalışmalara katılmaları veya daha fazla liderlik rolü üstlenmelerini isteyebilirsiniz.
Örneğin, 350’nin Pacific Warrior Blokaj etkinliği kapsamında, Avustralya’da kömür gemilerinin sevkıyatlarını bloke edecek aktivistler için Sidney’de kalacak bir yere ihtiyaç vardı. Eyleme birkaç hafta kalmıştı ve bir haftayı aşan bir süre boyunca otuz savaşçının kalabileceği bir yer lazımdı. Bu hafife alınabilecek bir istek değil.
Blokaj eylemine hazırlık kapsamında, eylemden birkaç hafta önce, yerel organizatörler Sidney ve etrafında yaşayan Pasifik Adalılar için bir konser düzenlediler. Bu, yerel topluluğu sürece dahil etmek için iyi bir fırsattı.
Bir organizasyon grup toplantısının sonunda, konserin organizatörü olan Koreti Tiumalu, orada bulunan herkesten bir talepte bulundu: Çevrelerine sorarak, konseri başlatmak için bir papaz bulmalarını istedi. Gönüllülerden biri bu görevi üstlendi. Kendi kilisesinin papaz naibi ile bire bir görüştü, o da konseri başlatmayı kabul etti.
Başarılı konserden sonra Koreti, aynı gönüllüden başka bir istekte bulundu; papazın kilisesinin savaşçıları ağırlayıp ağırlayamayacağını sormasını istedi. Gönüllü bunu kabul etti ve papaz naibi ile yeni bir bire bir görüşme ayarladı. Konserden çok memnun kalan naip, kıdemli papaz ile daha uzun bir bire bir görüşme ayarladı. Gönüllünün bu seferki talebi, papaz naibinin, kıdemli papaza bu konuda olumlu görüşlerini ifade etmesiydi.
Kıdemli papaz ile bir sonraki bire bir görüşme önemli bir görüşmeydi. Gönüllü (ki şimdi üçüncü bire bir görüşmesini gerçekleştiriyordu), kıdemli papaza konsere dair neler duyduğunu sordu; papaz iyi şeyler duymuştu. Kıdemli papaz, hangi adalardan insanların geldiğini sordu. Bir süre sonra gönüllü, hâlâ konaklama meselesi ile uğraştıklarını açıkladı ve kilisenin savaşçıları misafir edip edemeyeceğini sordu.
Kıdemli papaz bu isteği kabul etti. Burası önemli: Kendisine doğrudan sorulduğu için kabul etti. İnsanların ihtiyaçlarımızı bildiklerini veya onları karşılamak için kendiliklerinden teklif getireceklerini varsayamayız.
Sonuç harika oldu. Kilise sadece savaşçıları ağırlamakla kalmadı; kıdemli papaz aynı zamanda cemaatten tam destek aldı. Kilise topluluğu savaşçılar gelmeden önce mekanı hazırladı; yatak ve yatak takımları da sağladılar. Kilise üyelerinden biri şef aşçı idi; tüm savaşçılar için kahvaltı, öğle ve akşam yemeklerini kendisi hazırladı. Her hangi bir ödemeyi de reddetti, çünkü iklim değişikliğine karşı kampanyayı desteklemek ve adalarını savunmak için önlerine gelen bu imkan değerlendirmek istemişlerdi.
Sosyal değişim işte böyle bir şey: İnsanların kendilerinden daha büyük bir amaç için verebilecekleri şeyleri vermelerini sağlamak. İnsanlardan istediğimiz şeyleri açık ve net bir şekilde istemeliyiz. Peş peşe bire bir görüşmeler ilişkilerimizi geliştirip, güçlendirdikçe, zaman içerisinde daha büyük şeyler isteyebiliriz. Bu şekilde en başta en büyük şeyi istemek zorunda kalmayız.
O yüzden işe koyulup, bire bir görüşmeler yapalım!
