GÖZLERİN KAPALI OLDUĞU BİR SÜREÇ: NASIL YÖNETİLİR

Kendi deneyimlerimizden öğrenmenin hem onaylayıcı hem de güçlendirici olduğu varsayımıyla başlıyoruz. Bu süreç insanlara öz-yansıtmada, tefekkürde bulunmaları, olumlu bir deneyimlerini hatırlamaları ve bu deneyimi kullanmaları için yardımcı olur ve vakit sağlar (Katılımcılar bu çalışmayı isterlerse gözleri kapalı yapabilirler). Daha sonra katılımcılar bu hikayeyi birbirleriyle paylaşırlar – bu öğrenmeyi sağlar- ve sonuç olarak bunları daha geniş bir çerçeveye yerleştirirler.

Süre: 20-45 dakika Grup büyüklüğü: 5-50 kişi

Yöntem

  1. Gözlerin kapalı olduğu süreç
  • Bu sürecin ne hakkında olduğunu açıklayın (“Aranızdan kaç kişi….” gibi bir soruya yer verebilirsiniz)
  • Paylaşım grupları oluşturun (bir grupta 3-5 kişi olsun)
  • Gruplardan kimin birinci, ikinci, üçüncü… paylaşımda bulunacağını kararlaştırmalarını isteyin
  • Rahatlama (derin nefes alıp vermek, bedendeki gerilimlerin akıp gitmesine izin verme)
  • “Başarılı olarak … yaptığınız bir anı hatırlayın. Eğer böyle birden fazla an hatırlıyorsanız bu alıştırma için bunlardan birini seçin”
  • “Bu hatıranızı mümkün olan en canlı şekliyle zihninizde canlandırın” (gözlerinizi, kulaklarınızı, bedeninizi, hareketleri, hislerinizi, duygularınızı kullanabilirsiniz)
  • Anlatımın en önemli noktasına gelin. Örneğin; “Bunu yapmanıza içinizde bulunan hangi nitelikler ve özellikler izin verdi? Kendi öğreniminiz için bu deneyimden ne dersler çıkardınız?”
  1. Küçük gruplarda paylaşım

Küçük gruplarda paylaşım yapmaları için gruplara yol gösterin. Her bir kişi için ayrılan zamanı söyleyin. Atölye kalabalıklaştıkça resmi olmak ve bunda ısrarcı olmak önemlidir. (Bireysel zaman sınırlamalarında yol göstermek kültürel olarak uygun olmayabilir. Alternatif olarak katılımcılara grup olarak toplamda ortalama ne kadar zamanları olduğunu söyleyebilir ve “Bu bölüm için vaktimizin üçte birini kullandık” gibi duyurular yapabilirsiniz.)

  1. Tüm grup paylaşımları

Kişilerin paylaşımlarını “hasat etmek” için büyük kağıtlar kullanın. Bu aşamada herkesin her şey üzerinde anlaşması gerekli olmadığını söylemek faydalı olabilir. Ana hedef insanların bakış açılarını paylaşmaları için bir olanak yaratmaktır.

Bunun, öğrenme için daha güvenli bir dayanak noktası oluşturmak amacıyla, kolaylaştırıcının, malzemeyi bir çerçeveye oturtması, bağlamını tarif etmesi için iyi bir fırsat olduğunu göz önünde bulundurun. Mümkün olan her fırsatta insanların yorumlarını genel ilkelerle veya atölyede ortaya çıkan temalarla bağlantılandırın. Bu aşamada kısa bir hikaye veya anekdot da işe yarayabilir. Genellikle bir kitap, makale veya el broşürü gibi bir kaynaktan kısaca bahsetmek de mümkün olacaktır. İnsanları hafızalarını tazelemek veya yeni genellemeler/ilkeleri anlamak için liste üzerinde çalışmaya davet etmeyi unutmayın.

 

Eğiticiye not: Bu yaklaşım, insanların hâlihazırda cevaplara sahip olduğu inancımızdan ortaya çıktı. Örneğin kolaylaştırıcı deneyimine sahip olmayan, AIDS evresinden sağlığına geri kavuşan bir grup aktiviste kolaylaştırıcı eğitimi verirken bu aracı kullandık. Her bir katılımcıdan bir arkadaşlarının bir zorluğun üstesinden gelmesine başarılı bir şekilde yardım ettikleri bir anı düşünmelerini istedik. Her bir katılımcı bir davranışı sergiledikleri bir hikaye paylaştı. Daha sonra bu listeyi aldık ve kolaylaştırıcı yetilerini gösteren bir listeyle karşılaştırdık. Katılımcılar, aslında bilmeden kolaylaştırıcılık yapıyorlardı – sonuç; artık kolaylaştırıcılık yapmayı bildiklerini biliyorlardı!